Η ΕΛΕΝΗ

Η Ελένη, βγαίνοντας στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
παίρνει την μεγάλη απόφαση
να ξαναβρεί το πρόσωπό της .
Εκείνο που έχασε στην Πραξιτέλους
από 'να θάνατον ωραίο σαν τον Ερμή .
             Τα - τατ
                        τα - τατ
                                  τα - τατ
                                            το πολυβόλο,
προσμετρώντας τα δεκαέξι τρυφερά της χρόνια
στ' άμετρα χρόνια της πατρίδας .

Όμως ετούτος ο θάνατος
δεν προσμετράει τίποτα και πουθενά .
Είναι βουβές
             οι δόσεις του
                           σαν μαχαιριές
                                         σε πτώμα .
Κι η Ελένη παίρνει την μεγάλη απόφαση,
να βρει και πάλι το παρθενικό της αύριο
στο ματωμένο πρόσωπο του χθες .

Διαβάστε Περισσότερα »

ΕΓΩ, Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ

Εκείνο το πρωί της άνοιξης
η μάνα μου με ξεπροβόδισε ως το ποτάμι
και χαϊδεύοντας την πλάτη μου
με το χλωρό κλωνάρι της ευχής της,
μ' άφησε να περάσω απέναντι,
στην άλλη όχθη των δακρύων της .

Από τότε το ίδιο ποτάμι
δεν το ξαναπέρασα ποτέ .

Διαβάστε Περισσότερα »

ΣΠΟΡΑ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ

Οδοφράγματα
σαν τις κορφές του Ολύμπου,
σαν την ψυχή του Αντύπα
τα τρακτέρ !

Η Θεσσαλία,
πλατυτέρα
της Ελλάδας
γαστέρα,
κυοφορεί το αύριο .

Τα τρακτέρ,
              αδερφοί μου,
                           τα τρακτέρ !
Οργωσαν ξανά την άσφαλτο
και έσπειραν ελπίδες !


Γιάννης Καραβίδας .
Σπορά στην Άφαλτο 2001

Διαβάστε Περισσότερα »

ΕΞΑΙΡΕΣΗ

Μπορείς να συνυπάρχεις
με την κοπριά
η την αρρώστια
μέσα στο ίδιο το κορμί σου .

Μπορείς να συνυπάρχεις
με τις κατσαρίδες
τους σκορπιούς και τις αράχνες
μέσα στο ίδιο σου το σπίτι .

Μα δεν μπορείς να συνυπάρχεις
με τον φασισμό
όσο μακριά και αν βρίσκεται από σένα
πάνω στην γή .

Γιάννης Καραβίδας .

δημοσιεύτικε το 2001 στην ποιητική συλογή
Σπορά στην άσφαλτο

Διαβάστε Περισσότερα »