Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013

ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ


Όσο υπάρχει ο Άραχθος που διάβαινες
φορτωμένος μια πελώρια πέτρα
για ν' αντιστέκονται βαριά τα βήματά σου
κάνοντας την κατεβασιά να "στρέφει οπίσω"

Όσο υπάρχει ο λόγγος με τους πρίνους
που απ' το πελέκι ο χτύπος στο κορμί τους
έσμιγε μ' ένα "βαχ" απ' την καρδιά σου
να γεννηθούν ελπίδες θαλπωρής

Όσο υπάρχουν οι ορίζοντες
που οι χειρονομίες σου έκοβαν στα δυο
καθώς σκουντούφλαες απάνω τους περνώντας
το μονοπάτι του μεγάλου μόχθου

Όσο υπάρχουν οι κοντοραχούλες
που ζώνονταν τον σάλαγό σου
ή τις ανέβαινε η γριά Τζαβέλαινα
ζωσμένη για σπαθί της την φωνή σου

θα καρτερούμε να φανείς πατέρα.

Γιάννης Καραβίδας
Διασταυρώσεις β' 1985

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...