Ι.Όλοι γράφουν.
Άλλοι στο χαρτί
κι άλλοι στα μόρια του ανέμου
όπως οι μύγες το τραγούδι τους.
Μα οι φωνές
γυμνές ή ντυμένες με τον ήχο τους
δεν έχουν άκρη.
Είναι μονάχα ένας κύκλος.
Θα κόψει άραγε κανείς τον κύκλο;
Θα βρεθεί ποτέ ο ποιητής
με το μαχαίρι στην καρδιά
με τη λευκή του σιωπή
με τα λυμένα χέρια;
ΙΙ.
Όσο για μένα
θα σωπάσω ίσως
στο τέλος του καλοκαιριού
σφραγίζοντας στη σιωπή μου
ένα στίχο
για την απέναντι ακτή
της Άνοιξης.
ΙΙΙ.
Δε ζητώ να με κοιτούν.
Μου φτάνουν τ' άστρα
ο ήλιος που φωτίζει όλους τους ανθρώπους
και τα στάχυα.
Γιάννης Καραβίδας
Ημερολόγιο εξόδου 1973
